من میگم جناب حقیری داره از هوش مصنوعی توی انجمن استفاده می کنه شما بخندید اسمش میاد دستور میده و متن تولید می کنه و ارسال میشه جناب حقیری هم خوابه
این که کل متن فقط یک چیز مهمه هم جزو خطا های برنامه است ! فردا جناب حقیری بیدار شدن بهشون پیام بدید حلش کنن
خوب از خوش مزه گی گذشته
حقیقتا این یه جا رو دیگه از هوش مصنوعی استفاده نمیکنم 😂 (بعضی دوستان در جریانن که مدتی در توییتر، با کمک هوش مصنوعی توییت تولید میکردم و از طرف اکانتی که به API دسترسی داشت، توییت میشد).
امان از مدارس ! امان ! دبیر اومده میگه درس رو برای نمره نخونید برای دانش خودتون بخونید با این وضع اموزش پرورش از پایبست ویران ! چطور همچین کاری میشه کرد ؟؟ بگذریم !
ببین نمیدونم من زیادی رباتی یا بازاری فکر میکنم یا واقعا دنیا داره همینطوری کار میکنه. هرچیزی که من و تو انجام میدیم، در ازای دریافت یه چیز دیگهست. بیا زیستی و حیوانی نگاه کنیم. غذا میخوریم برای چی؟ غذا میخوریم که پروتئین و قند جذب کنیم و زنده بمونیم. چون ماهیچههامون از پروتئین ساخته شدن و هورمونامون از قند. حالا یکم انسانیتر ببینی ماجرا رو چی میشه؟ خب ما میریم دکتر. وقتی میریم دکتر اتفاقی که میافته اینه: پول ویزیت میدیم، در ازاش یه رژیم درمانی دریافت میکنیم که نتیجهش میشه بهبود حالمون. حالا ممکنه دکتر صرفا بگه «سوپ بخور دو روز» یا ممکنه بگه «بیا روزی ۱۶ تا آمپول بزن».
حالا این رو میشه تعمیم داد به چیزای دیگه. مثل همین درس خوندن. تو درس میخونی چرا؟ چون باید بتونی حداقلی از نمره رو کسب کنی که اون درس رو پاس بشی و بری مقطع بعدی. در واقع «برای نمره» و «برای دانش» معنایی نداره واقعا، چون جفتش در گرو همدیگهس! خب طبیعیه وقتی من بلد نباشم ۲+۲ چند میشه، نمرهش هم تو امتحان نمیگیرم.
این صحبتای آرمانگرایانه و ...، به درد استوریهای انگیزشی اینستاگرام میخوره، نه دنیای واقعی که کلش بر اساس سود و زیان چیده شده.
شاید بی ربط باشه باشه ولی راستش از این جور جملات من احساس نا امنی که فرمودید می کنم از سنت کمه و ... راستش یک درد و دلی هم اینجا دارم توی فرهنگ ما یکم جوانان یا دقیق ترش نو جوانان رو درک نمی کنند ! اقا یا خانومی که باید فکر این باشه که برای مراسمش یک پولی کنار بزاره خودش رو جوون خطاب می کنه بعد جوون رو تا ۳۰ سالگی بچه خطاب می کنن ! این رسمشه ؟ خودم گاهی از طرز حرف زدن و نگاه کردن و در کل برخورد دیگران واقعا ناراحت میشم و حس (تو چی می گی پسر جان برو بازیت رو بکن بهم دست میده ). حس می کنم مال این بدن نیستم به زور کردنم توی یک بدن ۱۶ ساله ! یک چیز هایی هم نا خود اگاه کودکانه وار سر میزنه خودم تعجب می کنم ! بگذریم باز سر تون رو به درد اوردم ! دل پر است و انجمن هم دستگیره فلاش تانک بدیش اینه برای نفر بعد سریع پر میشه
سن عجیبیه
ممنون اقای حقیری که چند کلیکی از عمر کیبورد یا تاچتون رو در اختیار من گذاشتید و همه دوستان
یه بحثی هست به اسم Ageism یا «سنگرایی» و البته به «سنزدگی» هم تعبیر میشه. این موضوع، مختص جامعه ما هم نیست و کماکان همه جا هست. با یک خاطره نسبتا باحال شروعش کنم؟ زمان بچگی ما (سال ۴۲ اینا) یه بچهای بود که اگر اشتباه نکنم فامیلش هم طباطبایی بود. این بچه، حافظ کل قرآن بود و تو سن ۱۱-۱۲ سالگیش تونسته بود دکتری افتخاری بگیره (حالا یه چیز باحالی که بهتون بگم، اینه که کسی که حافظ کل قرآنه، از نظر دانشگاههای ایران، کارشناس علوم قرآنی محسوب میشه و بدون کنکور و ...، مدرک کارشناسی رو میتونه دریافت کنه و باهاش در آزمون ارشد شرکت کنه، حالا این بابا رو بهش دکتری افتخاری داده بودن که ارزشی هم نداره 😂) و خب این بچه، شده بود پتک در سر نسل ما. هرجا میرفتیم بزرگترا از این میگفتن.
حالا کاری ندارم، اون بچه هم در عالم بچگی و افکار خودش کار کمی نکرده بود، بهرحال حفظ کل قرآن، اصلا کار آسونی نیست. اما خب این در حالی پتک در سر ما بود که مثلا من - خودم رو میگم - تو همون ۱۲ سالگی هم المپیاد ریاضی مقام آورده بودم، هم در مسابقه تولید نرمافزار کمکآموزشی علوم تجربی و عربی، هم مسابقات رباتیک. و خب چنین رفتاری باعث شد همه اون فعالیتها رو رها کنم.
بعدترش؟ پام به فرومهای وب باز شد. افرادی که ۲۵-۲۶ سال داشتن فکر میکردن بعنوان آدم ۱۶-۱۷ ساله، اصلا capable of doing sth نیستم و خب مدام سن رو بهونه میکردن و دستاویز برای مسخرهبازی (کماکان ممکنه هنوز هم اونطوری مسخره بازی کنن).
و خب این مساله، اونوری هم هست. مثلا بعنوان کسی که برنامهنویسه، خیلی سخته که حداقل در ایران بعد سی و پنج سالگی بتونید شغل پیدا کنید. در حالی که شخص سی و پنج ساله، هنوز جوانه و قدرت یادگیری و تحلیل بالایی داره.
خلاصهش کنم، اهمیت نده. سعی کن شرایط رو درستش کنی. حداقل یکی دو نسل بعدی، درگیر -یسمهای این مدلی نشن.