مشاعـــــــــــــــــره

[Thinker's designer - محمدمهدی محمدی]

یکی بود یکی نبود    زیر گنبد کبود غیر از خدا هیچ کی نبود

دال بفرمایید

[ellvllan]

من یک ساعت به مخم فشار آوردم تا  ی  اومد حالا دیدم محمد جون زحمتش رو کشیده 

در حـق او مـدح و در حق تو ذم             در حق او شهد و در حق تـو سم

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

مطلــب طاعـت و پيمــان و صـلاح از مـن مسـت     كه به پيمانه كشي شهره شدم روز الست
من همان دم كه وضو ساختم از چشمه عشق     چار تكبير زدم يك سره بر هر چه كه هست

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

مرحبا اي پيك مشتاقان بده پيغام دوست     تا كنم جان از سر رغبت فداي نام دوست

[ellvllan]

تازیانه بر زدی اسبم بگشت      گنبدی کرد و ز گردون برگذشت

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

تـا چند زنـم به روي درياها خشت     بيـزار شـدم زبـت پرستـان كنشـت
خيام كه گفت دوزخي خواهد بود     كه رفت به دوزخ و كه آمد زبهشت

[ellvllan]

تا توانی پا منه اندر فراق      ابغض الاشیا عندی الطلاق

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

قرآن كه مهين كلام خوانند آن را     گـه گـاه نـه بر دوام خوانند آن را
بـر گـرد پيالـه آيتي هست مقيم     كاندر همه جا مدام خوانند آن را

[ellvllan]

ای فدای تو همه بزهای من                   ای به یادت هی هی و هی های من

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

نيست در شهر نگاري كه دل ما ببرد     بختم از يار شود رختم از اين جا ببرد

[Thinker's designer - محمدمهدی محمدی]

پس مشاعره ها ادغام شده.

درهمی در دست و دامن نداشت   ساز و برگ خانه برگشتن نداشت
.
.
.
من به مردم داشتم روی نیاز     گرچه روز و شب ، در حق بود باز

من بسی دیدم خداوند مال    تو کریمی ، ای خداوی ذوالجلال

بر در دونان ، چو افتادم ز پای   هم تو دستم را گرفتی ، ای خدای

گندمم را ریختی ، تا زر دهی   رشته ام بردی ، که تا گوهر دهی

در تو پروین ، نیست فکر و عقل و هوش    ورنه دیگ حق نمی افتد ز جوش

«اگه گفتید شاعر ابیات بالا کی بوده؟ راهنمایی هم شده»

صفای وجود "شین" بده.

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

فكر كنم تو اين مصرع اشاره شده : "در تو پروین ، نیست فکر و عقل و هوش"
اين هم ادامه مشاعره:
شكر ايزد را كه آنچه اسباب بلاست     ما را ز كس دگر نمي بايد خواست

[ellvllan]

تو برای وصل کردن آمدی       نی برای فصل کردن آمدی

ي   بفرمایید

[smrha]

یک چشم منم در غم دلدار گریست     چشم دگرم حسود بود و نگریست
چون روز  وصال  آمد  او را  بستم     گفتم  نگریستی   نباید   نگریست

[.:::_| Smart Boy |_:::.]

تو را زحال پريشان ما چه غم دارد     اگر چراغ بميرد صبا چه غم دارد