مشاعـــــــــــــــــره

[MaSmart]

شکر ايزد را که آنچه اسباب بلاست/ ما را ز کس دگر نميبايد خواست
فصل گل و طرف جويبار و لب کشت/ با يک دو سه اهل و لعبتي حور سرشت

[Zartosht]

ترسم از آن روز که ارباب تو را
چار میخ کشندش با هزار عتاب
چه خواهی کرد در آن لحظه ندانم
گنه کردی که سبز را خواندی سراب

[سعید رسولی]

بگذاشتی‌ام غم تو مگذاشت مرا
حقا که غمت از تو وفادارتر است

[مهدی...]

تا توانی رفع غم از خاطر غمناک کن
در جهان گریاندن آسان است، اشکی پاک کن

[سعید رسولی]

نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست
چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم

[MaSmart]

مرا می‌بینی و هر دم، زیادت می‌کنی دردم/ تو را می‌بینم و میلم، زیادت می‌شود هر دم
به سامانم نمی‌پرسی، نمی‌دانم چه سرداری/ به درمانم نمی‌کوشی، نمی‌دانی مگر دردم

[abdozzahra]

 ما منتظریم تا محرم گردد

هنگامه امتحان فراهم گردد

ما میدانیم و تیغ و حلقوم شما

یک مو ز سر علی اگر کم گردد

---------------------------

ضمنا دوستان سعی کنند شعر هم میگن وزن داشته باشه(شعر نو تو مشاعره جدیدا وارد شده؟!)

چندتا از وزن های مشهور رو هم مینویسم تا اونهایی که تازه به ذوق اومدن بتونن استفاده کنن

۱-فاعلات فاعلات فاعلات

۲-مفاعیل مفاعیل مفاعیل

۳-مفاعیل فعال فعول

برای وزنهای بیشتر گوگل در خدمت شماست

[مهدی...]

در بهای بوسه ای جانی طلب
می کنند این دلستانان الغیاث

ث بیا

[سعید رسولی]

ثابت من قصد خرابات کرد
نفی مرا شاهد اثبات کرد
(سنایی)

ث بیا

الغیاث از حرف ث ... الغیاث 

[مهدی...]

دین و دل بردند و قصد جان کنند
الغیاث از جور خوبان الغیاث
ث ث ث

[Zartosht]

ثریا به جور تو ز دست داد تابناکی اش
ماه تا همیشه در نیمه تاریک ماند
چگونه می باید؟ این همه ظلم تا کجا؟
امید ما زنده است تا رسد نیمه روشن ماه
بدان که ظلم را توان و طاقت نیست
سقوط خواهد کرد آن عاشق جاه، آن واله تخت و شاه...

[سعید رسولی]

دولتی را که نباشد غم از آسیب زوال‬
بی تکلف بشنو دولت درویشان است‬

[SAM1]

تو خود وصال دگر بودي اي نسيم وصال
خطا نگر که دل اميد در وفاي تو بست
ز دست جور تو گفتم ز شهر خواهم رفت
به خنده گفت که حافظ برو که پاي تو بست

[abdozzahra]

 تو را اینجا به صد ها رنگ میجویند

تو را با حیله و نیرنگ میجویند

اگه اون  قبول نیست این به جاش!

تو عزیزی جان من در حد خویش!!!

الله الله پا منه از حد خویش!!! 

[سعید رسولی]

دست از مس وجود چو مردان ره بشوی‬
تا کیمیای عشق بیابی و زر شوی‬