ببینید شما بهتره سعی کنید یک هسته مرکزی بسازید ؛ یک هسته برای یک سری قطعات ؛ هسته برای محیط گرافیکی و ....
یعنی هر بخش یک هسته مخصوص داشته باشه که مستقل از هم و مستقل از هسته اصلی باشند ؛ ولی تحت کنترل هسته اصلی کار کنند !
دقیقا همین اتفاقی که در نرم افزارها در سیستم عامل های شبه یونیکس میفته ؛ یعنی هسته اصلی نقش یک کنترلر رو بازی کنه و باقی هسته ها کارتون رو راه بندازن!
ایده جالبیه
اصلا ربطی به شبه یونیکس بودن نداره، یونیکس و شبه یونیکسها اکثرا یکپارچه هستند و لینوکس هم همچنین. در ضمن داروین و هسته ویندوز هم هیبرید هستند و میکروکرنل نیستند. هستهی مینیکس توسط پرفسور تنن باوم و هورد که توسط گنو ایجاد شده بود، میکروکرنل هستند. روی کاعز بهترین نوع سیستم عامل میکروکرنله اما در عمل پیاده سازیش سخته. برای همین هم هست که الآن هیچ هستهی رایجی میکروکرنل نیست.
در ضمن ایده باید کارایی سیستم رو بالا ببره و اون ایده چند کرنل در یک سیستم عامل ! شما چنین نتیجهای نداره! در ضمن با هسته برنامه اجرا نمی شه که حالا اگر هستهی مک بگزارند بشه برنامههای مک هم اجرا کرد اصلا فکر چنین چیزی رو نکن چون برنامه به n تا ابزار نیاز داره تا اجرا بشه و هسته یکیشه! (که برا سیستم عامل های تجاری انحصاری هستند) در کل این مباحث خیلی تخصصی اند و اگر آشنا نباشی نمی گیری چیه!
حق با شماست من خیلی از این چیزهایی رو که شما می گید رو نفهمیدم ولی همین قدر می فهمم
هسته های مختلف به هم فرق دارن و هر کدوم خصوصیات متفاوتی دارن و در زمینه های متفاوتی برتری هایی دارن اگر یه سیستم از چند نوع هسته استفاده کنه هم پوشانی این برتری ها می تونه باعث قدرتمندتر شدن اون سیستم نسبت به سیستم های تک هسته ای بشه
اگرچه قبول دارم که درست کردن یه همچین آش شلم شولبایی کار سختیه ولی به نظر من ارزش رو داره