دقیقا شفاف سازی کنید که چه فرقی بین :
اثری با قانون کپی رایت اما رایگان با اثری بدون قانون کپی رایت و اریگان
بزرگترین فرق بین این دو اثر در احترامیه که به مخاطب میذاره. به طور مثال نرمافزاری که رایگانه، ولی کپیرایت داره در درجهی اوّل یا نوع منّتی بر سر کاربر میذاره و میگه سگخور بیا این رو مجانی استفاده کن، یا این که از کاربر استفاده میکنه برای رسیدن به مقاصد خودش (مثل فیسبوک). همچنین نمیذاره شما ببینی توش داره چه اتّفاقاتی میافته. رایانهی شما برای شماست و باید کارهایی بکنه که شما ازش میخوای، نه کارهایی که نویسندهی برنامه ازش میخواد. کسی حق نداره بدون اجازهی شما از رایانههی شما برای رسیدن به اهداف خودش استفاده کنه. وقتی شما کد برنامه رو نبینی نمیتونی از این که اون برنامه چه کاری میکنه و از اون مهمتر این که چهکارهایی رو نمیکنه اطّلاع پیدا کنی.
درحالی که اثری که به صورت آزاد منتشر میشه از میان مردم برای مردمه و میدونه که باید برای این که بتونه به رشد خودش ادامه بده اونجوری رفتار کنه که مردم میخوان، جون اگه مردم نخوان ازش استفاده نمیکنن و همچنین هرکسی میتونه ببینه داره چیکار میکنه و اگه خوشش اومد بهش کمک کنه. پس استاندارها در نرمافزارهای ازاد خیلی بیشتر (نزدیگ ۱۰۰٪) اجرا میشه که نمونهاش رو همهجا شاهدیم
اثری با قانون کپی رایت با قیمت ۴۹ دلار با اثری بدون قانون کپی رایت با قیمت ۴۹ دلار است؟[/b]
فرق این دو در اینه که هزینهای که کاربر پرداخت میکنه به کجا میره؟ به دست کسانی که اون اثر رو تولید کردن و مستحق دریافت اون هزینه هستن یا به دست کسانی که سرمایهدار بودن و افرادی رو اجیر کردن تا براشون اثری رو بسازه؟ این بحث یه بحث اخلاقیه! مثلاً در حال حاضر کسی که فیلمی رو میسازه، حقوق اون رو به یه کمپانی پخش فیلم میفروشه. حالا اگه این فیلم یک ریال هم فروش نکنه سازندهی فیلم پولش رو گرفته و چیزی ازش کم نمیشه. اگه صد میلیارد دلار هم بفروشه یه ریال به سازنده بیشتر از قرارداد اولیه نمیرسه. این باعث این شده که امروزه این همه فیلمهای مزخرف بیاد رو پرده. اگه کسی که فیلم ضعیف میساخت، ضرر میکرد و کسی فیلمش رو نمیخرید، متوجّه میشد که دیگه نباید چنین فیلم ضعیفی بسازه و اونی هم که فیلم خیلی خوبی میساخت که همه میدیدن براش انگیزهای ایجاد می شد که باز هم فیلمهای خوب و چه بسا بهتری بسازه