فرض کنید که پشته پروتکل tcp/ip و یا پروتکلهای دیگه تحت gpl بودند، اونوقت برای خیلی از برنامهها مشکل پیش میومد. مثل ®Microsoft® Windows و خیلی برنامههای دیگه. به نظرم این قسمت با اون اصل «علم باید در دسترس همگان باشد» منافات داره.
خوب در این موارد مجوزی مثل LGPL میتونه مفیدتر باشه، چون اگر Microsoft تغییری در اون کتابخونه بده و اون رو بهتر بکنه، مجبوره تغییرات مربوط به اون رو منتشر کنه و همگانی که در توسعه اون کمک کردند (همچنین بقیه) از اون تغییرات محروم نمیشن. از طرف دیگه، مجبور نیست کدهای خودش رو ارائه بده و میتونه کدهای خودش رو بسته نگه داره. البته در این مورد خاص گفتم، چون مجوزی مثل BSD هم میتونه در جاهایی مفید باشه.
بله درسته. اما همونطور که خودتون فرمودید مایکروسافت
مجبوره کد رو برگردونه. که این اجبار به نظر من زیاد چیز خوبی نیست. گفتم که به نظر من نباید بقیه رو مجبور به انجام کاری کرد. (به نظر من این با مفهوم آزادی نمیخونه) البته معمولا شرکتها کدها رو به پروژه برمیگردونند و حتی بعضی از شرکتها یه committer توی پروژه دارند و معمولا از این نظر مشکل خاصی نیست چون اینجوری برای خود شرکتها هم بهتر هست. البته اون committer در صورتی میتونه توی کدمنبع commit کنه که یه نفر دیگه کدهای اون رو approve کنه و برچسب Approved by بهش بزنه. (باز هم میگم
معمولا به این صورته)
اما اگه کدی GPL شد، دیگه تحت هیچ شرایطی نمیتونه به پروژه برگرده.
ویرایش:
الان متوجه شدم committer هایی که به عنوان نماینده یه شرکت توی پروژه هستند با committerهای معمولی فرقی ندارند و همه committerها چند ماه اول یه mentor دارند که این mentor وظیفه تایید کردن کدهای اون commiter و همینطور آموزش اون و ... بقیه چیزها رو به عهده داره.