پشت کنکور موندن به خاطر "نرم افزار" دانشگاه های خوب تهران ارزش داره؟[حل شد]

[Rezwan.Derakhshan]

اگه هدف یادگیری باشه باید از قید و بند پاس شدن الکی بیای بیرون و واقعا تلاش کنی..نمیگم پاس شدن بده ولی دارم بهت میگم که وقتی دانشجو شدی یکی از دغدغه های همیشگی طول تحصیلت پاس شدن میشه مگر اینکه از اول قید این مورد رو بزنی

هدفت دانشگاه خوب و رشته نرم افزاره؟؟؟ دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟
میخای بری نرم افزار برای چی؟؟؟ هدف کاریت چیه؟؟ مطمئنی با دانشگاه بهش میرسی؟؟ در چه حد اطمینان داری؟؟ در چه حد تحقیق کردی؟؟

دوست عزیز یه مقدار حرف بزن تا دوستان هم بهتر بتونن راهنماییت کنن!

گرچه دبیرستان با دانشگاه فرق داره، ولی تو طول سالای دبیرستان بچه ی درس خونی بودم اما نه خیلی و بیش تر تو کلاسا گوش می کردم و همیشه یادگیریم تو کلاس بود، شاگرد اول، دوم، سوم نبودم(معدل دیپلمم ۱۹.۲۸ شد که معمولیه چون کلی آدم هست که معدل دیپلم شون ۲۰، کلی ۱۹.۹۸ کلی ۱۹.۹۷ و همین طور بگیر برو پایین تا به من برسی) ولی همیشه که سرکلاس معلما وسط درس سوال شفاهی می دادن یا مثلا مسئله می دادن زودتر از بقیه جواب می دادم و یا زودتر مسئله رو حل می کردم، چون قبلش خوب گوش داده بودم و درسو فهمیده بودم،

تو دانشگاهم همینه اخلاقم، اگه درسو کامل استاد داد(اصلا داریم که استاد درسو کامل بده؟!) و فهمیدم، میرم دنبال مطالب بیش تر و اضافه تر، اگرم نفهمیدم، اون قدر سوال می پرسم، تو اینترنت می گردم یا کتابای کتابخونه ها رو زیر و رو می کنم تا درسو کامل بفهمم و بعد میرم دنبال مطالب اضافه تر و ارتباط درس با چیزهایی که من بهشون علاقه دارم. تمام تلاشم اینه که تو دانشگاه این روحیه مو حفظ کنم.

هدفت دانشگاه خوب و رشته نرم افزاره؟؟؟ دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟
میخای بری نرم افزار برای چی؟؟؟ هدف کاریت چیه؟؟ مطمئنی با دانشگاه بهش میرسی؟؟ در چه حد اطمینان داری؟؟ در چه حد تحقیق کردی؟؟

دوست عزیز یه مقدار حرف بزن تا دوستان هم بهتر بتونن راهنماییت کنن!

بزار بگم قصه از کجا شروع می شه، ما وقتی سوم راهنمایی بودیم یه آزمون هوش و ریاضی دادیم برای ورود به کلاسایی به اسم ربوکاپ، این کلاسا عموما ۳ ترمه(بعضی جا ها ۴ ترمه)،توی ترم اول برنامه نویسی ساخت یافته با ++C به ما یاد دادن، ترم دوم شی گرا درحد کلاس ها و اشیا و وراثت و مثلا(!) قالب های کلاس استاندارد مثل vector که درنهایت به ترم سوم که اصل کاری بود برسیم و بتونیم شبیه سازی فوتبال دو بعدی کارکنیم،

توی این شبیه سازی دوبعدی شما یه بیس داری، و یه سرور شبیه ساز، این بیس جوری نوشته شده که شما باهاش بتونی با سرور ارتباط برقرار کنی، حالا شما انواع الگوریتم های نوشته و نانوشته(یعنی از خودته، مال کسی نیست یا الگوریتم معروف و خاصی نیست) رو روی بازیکنات پیاده می کنی(با++C)، تا اونا بتونن مثل آدما فکر کنن، تصمیم بگیرن و ذخایر انرژی شون رو مدیریت کنن و ... این جا و تو این کلاسا بود که ما با مفاهیم خیلی ساده ی هوش مصنوعی آشنا شدیم و همون جا بود که با اوبونتو، فدورا، اوپن سوسه، ردهت، دنیای نرم افزار های آزاد و خیلی چیزای دیگه آشنا شدیم.

خلاصه من از اون جا بود که تصمیم گرفتم یا نرم افزار بخونم و بعد برم هوش مصنوعی بخونم، یا همون نرم افزار بخونم و برنامه نویس بشم و نرم افزارای کاربردی بنویسم و این که دوست داشتم یه روزی بعد اینکه خیلی با سواد شدم، تجربه کسب کردم و کلی اطلاعاتم رو بالا بردم، بتونم خودمو توی تیم توسعه ی یه توزیع گنو/لینوکسی جا بدم،

برای همین اصرار دارم نرم افزار بخونم(نه سخت افزار و نه IT) و توی یه دانشگاه خوب، مثلا همین پارسیدورا، آقای وطن خواه مگه امیرکبیر درس نخوندن؟

برای همین احساس می کنم که دانشگاه خوب ارزش یه سال موندن رو داره.

دانشگاه خوب یعنی چی؟؟ درچ حدخوب؟؟ MIT خوبه؟؟

منظورمو از دانشگاه خوب تو پست اولم گفت:

کلا هدفم رشته ی نرم افزار یکی از این ۵ تا دانشگاه خوب تهران(شریف و امیرکبیر و علم و صنعت و خواجه نصیر و شهید بهشتی) بود...

گرچه به نظر من فقط ۳ تای اول دانشگاه خوبن،

در مورد MIT هم خب کیه که بدش بیاد تو بهترین دانشگاه فنی-مهندسی دنیا درس بخونه ولی من فقط یه نفرو (ایرانی) می شناسم که از MIT بورس گرفته که اونم هم مدال المپیاد جهانی ریاضی داشت و هم کامپیوتر و دوران دانشجویی اشم شریف بود که اون موقع هم المپیاد ریاضی دانشجویی مدال اورد(رویا بهشتی زواره)و الانم تو یکی از دانشگاه های آمریکا استاد دانشگاهه و از شریفیام می شناسم که MIT درس خوندن ولی به خرج خودشون نه بورس(البته بورسیه هم هست بین شون ولی من اسماشونو دقیق نمی دونم)

با این وضع به نظرت اگه کسی مدرکشو از جایی غیر از شریف گرفته باشه، MIT بهش نگاهم می کنه؟ منظورم اینه که شما بخوای یه دانشگاه خوب بورس بگیری، خب اونام براشون مهمه که کجا درس خوندی. حالا هر دانشگاه خوبی.

[Rezwan.Derakhshan]

کلا پشت کنکور موندن به هیچ دلیلی خوب نیست! چون هیچ دانشگاهی اون کعبه‌ی آمالی که الآن در ذهن توئه نیست. سعی کن هرجوری شده بری به هر دانشگاهی که ممکنه و وقتت رو آزاد کنی برای یاد گرفتن بیشتر، چون توی هیچ دانشگاهی در هیچ‌جای جهان قرار نیست به تو چیزی یاد بدن، همه چیز به تلاش خودت برای یادگرفتن بستگی داره، چه توی MIT باشی، چه پیام نور ابرقو!

اره خوب معلومه که اول از همه به خودت بستگی داره، ولی همه چی "خودت" نیستی، استادای دانشگاهت، هم کلاسی و هم دانشگاهی هات، امکانات و درکل محیط هم موثره همین چیزاس که MIT رو از پیام نور ابرقو متمایز می کنه،

اگه واقعا دانشگاه های ایران هیچ کاری برای بچه هاش نمی کنه، پس این بچه های شریف که از MIT و استنفورد و پرینستون بورس می گیرن، به خاطر "خود"شونو و توانایی هاشونه، خب این بچه ها هر جا باشن موفقن، پس چرا نمیان برن پیام نور ابرقو و میرن MIT و استنفورد و پرینستون، چون همه چی "خودت" نیستی، وگرنه، پیام نور ابرقو با شریف با MIT فرق نداره.

رتبه منم زیاد جالب نشده خخ 4 رقمی میتونه بره شریف ؟!

خوب بستگی به ۴رقمش داره، ۱۰۰۰ ام ۴ رقمه، ۹۹۹۹ ام ۴ رقمه، اگه زیر ۲۰۰۰ باشی، مهندسی شیمی و مواد و این جور چیزا شریف قبولی(اگه در حد ۱۰۰۰ باشی، هوافضا هم احتمالش هست)، ولی اگه بالاتر باشی، فقط علوم پایه ی شریف قبول می شی.



/*
اگه نظری رو نقل قول نکردم معنیش این نیست که نخوندم، من همه ی نظرات رو خط به خط و کلمه به کلمه خوندم و بهشون فکر کردم و خیلی خیلی خوشحالم و خیلی خیلی ممنونم که خواهر کوچیک ترتون رو راهنمایی می کنید.ممنون.
*/

[بخند]

رتبم شده 4751 میتونم شریف بزنم ؟!

ایا با پول هم میشه رفت شریف ؟ یعنی دولتی نرم یه پول قلمبه بدم و برم شریف هدفم اپلای کردن هست تو دوران دبیرستان چندبار اینکار رو میخواستم بکنم ولی رزومم کامل نبود
حالا یه دانشگاه دیگه سطح پایین تر بردارم میشه اپلای کنم ؟

هدفم که mit هست چون اقامت هم دارم بتونم از طریق شریف برم ؟! منظورم اینه چون شریف سطحش بالاتره میشه سریعتر و راحتتر و بدون دردسر اونور تو یه دانشگاه خوب و .. ثبت نام کنم؟

[不眠症]

ولی بیش ترین امکانات تو تهران جمع شده، انواع همایش ها و کارگاه ها و نمایشگاه های مربوط به نرم افزار و کامپیوتر همه اینجاست

تهران که الان شده خونه دوم همه! تو شهرستان ها که می پرسیدن اهل کجایی؟ بعد میگفتن کجای تهران؟! :| میگفتم مگه بلدید؟ یعنی به تهرانی اش بگم بلد نیست!
 نمایشگاه که ندیدم! ولی همایش و کارگاه اگر هم برگزار بشه به راحتی میشه یک روزه یا دو روزه در خانه دوم مستقر شد! حالا شما که تهرانی!

خب مگه آدم نمی ره دانشگاه که به طور تخصصی یه رشته ای رو یادبگیره؟ منم می خوام برم دانشگاه و به طور تخصصی(!) و واقعا نرم افزار یاد بگیرم

نه خیلی ها نمیرن! سالانه فکر کنم 400 هزارتا فارغ التحصیل نرم افزار داریم (دقیق یادم نیست) یعنی همین تعداد متخصص! الان اگر من به دنبال یک متخصص بگردم متاسفانه پیدا نمیکنم!

ولی شما خودتو بذار جای یه کارفرما، اگه ۲ نفر با شرایط مشابه بیان برای استخدام پیش شما، و تنها تفاوت شون این بود که یکی فارغ التحصیل علم و صنعت بود، یکی آزاد بندرعباس، شما کدومشون رو استخدام می کنی؟

من که نگاه میکنم کدوم کار بیشتر کرده یا بلده! ضمن اینکه خودم توی دهه ایی که کار کردم یکبار هم مدرکم رو به کسی نشان ندادم!
ضمن اینکه خیلی از پروژه هایی که افراد انجام داده اند رشته شان نرم افزار نبوده! همین الان دوستانی دارم که لیسانس عمران-ادبیات-زبان-آمار و ... گرفته اند و موفق تر از رشته های نرم افزاری دارند کار نرم افزاری میکنند!

برای من این که فلان و بسار چی می گن اصلا مهم نیست، واسه من اون رضایت قلبی از عملکردم مهمه،

می گن این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه

این دو تا جمله ات تناقض داره!

با بچه های یه دانشگاه خوب تهران که سوادشون اگه بیش تر از شما نباشه کمتر نیست،

فکر کنم اختلاف دیدگاه از این جمله ناشی میشه! از نظر من افرادی هستند که سوادشون بسیار بالاست و فقط تنها نقظه ضعفشون این بوده که مثلا عربی - ادبیات - شیمی یا حتی بخشهایی از ریاضی که ارتباط مستقیمی به کامپیوتر ندارن رو نخوندن یا درصد کم زدن که باعث شده توی اون دانشگاه ها حضور نداشته باشن! یعنی درس خون نبوده اند ، درس خون بودن == نیست با   باسواد بودن

 ضمن اینکه الزهرا گزینه junk نیست! باید هدفت رو مشخص کنی و طبق صحبتهایی که نوشتی به نظر میاد شما بیشتر به جو حاکم بر دانشگاه ها (تحقیق-ارائه و ...) و همین طور بورسیه و استخدام دولتی فکر میکنی و علاقه مند هم هستی پس پیشنهادم اینه اگر فکر میکنی یکسال حال و حوصله درس خوندن داری ضمن اینکه استرس سربازی هم نداری بشین یکسال بدون استرس بخوان که وجدان راحتی هم داشتی باشی و توی دانشگاه مورد علاقه ات هم قبول بشی. نهایت بهتر قبول نشدی چیزی از دست ندادی(یکسال درس خوندی بیکار نبودی که )

[ali.abry]

یا من اشتباه میکنم یا شرایط واقعا همین جوریه
برای بعضی رشته ها مثل نرم افزار یا ایتی اصلا برای من تفهیم نیست که دانشگاه کجا باشه خوبه !! چون واقعا تو دانشگاه چیزی تو این دو رشته یاد نمیدن.
مثلا تو رشته نرمافزار نه برنامه نویسی درست حسابی یاد میگیری نه برنامه نوشتن درست حسابی . حتی اصلا درست یاد نمیدن که اگر میخای یک برنامه در حد office بنویسی خوب چه جوری برنامه ریزی کنی و به چه فاز هایی تقسیمش کنی .
اگر تو دانشگاه چیزی یاد میدادن که همه پا نمیشدن برن موسسه های خارج از دانشگاه .

در کل پشت کنکور موندن خوب نیست , خودتو خسته میکنی و بهترین دوران جوونیتو حدر میدی , من الان چندین نفر که پشت کنکور بودن دورو بر هستش  ,همشون پشیمونن یا نتیجه ای رو که میخاستن نتونستن بگیرن یا مشکلات دیگه ای که در اثر استرس و ... براشون پیش امده

دوستان هم درست میگن , الان کسی نمیگه معدلت چند بوده یا از کدوم دانشگاه امدی , یا ازت مدرک بین ال مللی میخان یا واقعا چیزی بارتون باشه که تو مصاحبه کاری معلوم میشه .

[امیرحسین گودرزی]

۳- یک جامعه هم فکر و هم سن رو از دست میدی.

   

می دونم، ولی چون متولد تیرم و نیمه اولی، تفاوتم با بچه های کنکوریه ۹۴ زیاد نیست، وضعم بهتر از دوستاییمه که امسال بامن کنکور دادن و نیمه دومی بودن.

به عنوان یکی که تجربه کرده اصلاً و ابدا نمون
در ضمن دانشگاه دانشگاه هست! یه علمی کاربردی فولان باشه چه شریف

یادمه تو پست عکس از دسکتاپ گنو/لینوکس، تصویر زمینه ی میزکارت، دانشگاه MIT بود و شما زیرش نوشته بودی که هدفت اینه که در این دانشگاه درس بخونی،

خب الان چه طور می تونی هدف و آرزوتو بی خیال شی؟، آدم زندگی می کنه که برای هدف هاش بجنگه و به اهداف و آرزوهاش برسه مگه غیر از اینه؟ برای من این قضیه قابل هضم نیست، تو فامیل به هر کی می گم به خاطر نرم افزار امیرکبیر می خوام بمونم پشت کنکور مسخره می کنن، ولی من نمی فهمم، مگه حرف عجیبه؟

می شه منم توجیه کنی که چه طور با آرزوی MIT حاضر شدی فیزیک اتمی قم بزنی؟ چون منم وقتی پارسال برای خوندن شروع کردم هدفم این بود که یه دانشگاه خوب قبول شم، که بعد بتونم از دانشگاه های خوب دنیا بورس بگیرم. ولی حالا ...

اول چنتا نکته رو باید بگم
هیچ‌وقت پیش یه مشاور احمق نرو چون میگه بزن فیزیک اتمی و به‌جاش برات فیزیک هسته‌ای رو توضیح می‌ده یعنی جا‌به‌جا توضیح میده(هرچند مشاورش معروف باشه)اون موقع به جای فیزیک هسته‌ای که علاقه‌داری به خاطر مشاوره‌ی اشتباه فیزیک اتمی قبول میشی
در مورد MIT
من هنوزم هدفم اینه که برم و یه ذره‌هم از هدفم کوتاه نیومدم و نمی‌یام
اما یه سوال
MIT به سوابق‌م دانش‌م و نمراتم اهمیت میده یا دانشگاه‌م؟
علم توی دانشگاه نیست و توی دانشگاه‌های ایران هم تولید علم نمیشه
در مورد بورسیه و اپلای و ...یه سر بزن
applyabroad.org
من تابستون پارسال خیلی از تاپیک‌هاشو خودنم و حرفه‌ای شدم توش :دی
جمع‌بندی حرفام:
برای اپلای فرق نمی‌کنه کجا خوندی چون جاش مهم نیست مهم دانش و فعالیت‌های علمیته
نمون سال بعد که از نظر من دیوانگی محضه چون تجربه‌ش کردم

[Rezwan.Derakhshan]

برای من این که فلان و بسار چی می گن اصلا مهم نیست، واسه من اون رضایت قلبی از عملکردم مهمه،

می گن این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه

این دو تا جمله ات تناقض داره!

خب چون جمله ی اول پاسخ این بود:

همه میخوان برن دانشگاه خوب و به اصطلاح به همه بگن من فلان دانشگاه درس خوندم!

خب این جا منظور شما از "فلان"، دوستا و آشناها و فامیل مگه نیست؟ حرف این گروه ها برام اصلا مهم نیست، ولی اونی که برمی گرده به من می گه "این که نتونسته تو کشور خودش تو ۵ تا دانشگاه خوبش درس بخونه" مسئول بورسیه ی دانشگاه خوب x تو کشور y اِ نه دوست و فامیل و آشنا، که به نظرم تو دایره ی "فلان" نمی گنجه.

(خب آخه مگه "فلان" می دونه فرق مثلا دانشگاه تهران با شیراز یا با هر جای دیگه چیه که من برای حرفش ارزش قائل شم؟)

ولی این جور که از صحبتای دوستان برمیاد می شه تو دانشگاه خیلی خوبی نباشی، ولی سواد خوبی داشته باشی، از دانشگاه خوبی پذیرش بگیری و یا کار خوبی پیدا کنی.

ضمن اینکه الزهرا گزینه junk نیست! باید هدفت رو مشخص کنی و طبق صحبتهایی که نوشتی به نظر میاد شما بیشتر به جو حاکم بر دانشگاه ها (تحقیق-ارائه و ...) و همین طور بورسیه و استخدام دولتی فکر میکنی و علاقه مند هم هستی پس پیشنهادم اینه اگر فکر میکنی یکسال حال و حوصله درس خوندن داری ضمن اینکه استرس سربازی هم نداری بشین یکسال بدون استرس بخوان که وجدان راحتی هم داشتی باشی و توی دانشگاه مورد علاقه ات هم قبول بشی. نهایت بهتر قبول نشدی چیزی از دست ندادی(یکسال درس خوندی بیکار نبودی که )

حال و حوصله شو دارم، ولی از اونجایی که کنکور تو ۴ ساعت و ۱۰ دقیقه رقم می خوره، ممکنه سال بعد به هر دلیلی همین رتبه رو هم نیارم، مثلا یکی از پشتیبانای قلم چی تعریف می کرد که خیلی خوب کار کرده بوده و یه هفته مونده به کنکورش آبله مرغون گرفته، یا مثلا خودم تا هفته های آخر رتبه ی کشوریم تو سنجش و قلم چی بین ۴۰۰۰-۳ بود(جمعیت شرکت کننده در کشور تو این آزمونا = جمعیت شرکت کننده در سهمیه منطقه ۱اِ کنکوره)

اما سر کنکور با دسته گلی که تو ریاضی به آب رفت، تمرکز منم به آب رفت، همش به این داشتم فکر می کردم که فقط ۲۰ تا سوال ریاضی زدم، خلاصه این که یه سال موندن این جور ریسک ها رو هم داره.

[Rezwan.Derakhshan]

خب گویا حل شد، بابام می گه جز تهران نمی ذارم جای دیگه رو بزنی 

من نمی دونم خب چرا این جور چیزا رو تو طول سال، یه ماه مونده به کنکور، یه هفته مونده به کنکور، یه هفته بعد کنکور، یه ماه بعد کنکور نمی گن و یهو، موقع انتخاب رشته ضربه ی نهایی رو می زنن. 

از همه تشکر می کنم که با حوصله منو راهنمایی کردن و توضیح دادن که "نه قم خوبه نه کاشون ..." و تو هیچ کدوم از دانشگاه ها خبری نیست حتی دانشگاه های خوب تهران و مهم تر از همه چی، خودتی.ممنون.

[ali.abry]

خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟

[Rezwan.Derakhshan]

خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟

رشته ام که معلوم بود نرم افزار، اما بحثم سر این بود که "چون نمی تونم دانشگاه های خوب قبول شم، بمونم سال بعد؟" که اکثر دوستان توصیه کردند پشت کنکور نمونم و شده یه شهر دیگه برم، پشت کنکور نمونم که به لطف پدر عزیزم شهر دیگه نمی تونم انتخاب کنم، پس انتخاب رشته ی من می شه:

مهندسی کامپیوتر - نرم افزار - دوره های روزانه و شبانه دانشگاه های تهران(به ترتیب از شریف و امیرکبیر تا شاهد و خوارزمی و نهایت الزهرا)

که اونم چون تو تهران امسال ظرفیت ها کم شده، قبول نمی شم و توفیق اجباری این که مجبورم یه سال پشت کنکور بمونم.

[ava]

خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟

رشته ام که معلوم بود نرم افزار، اما بحثم سر این بود که "چون نمی تونم دانشگاه های خوب قبول شم، بمونم سال بعد؟" که اکثر دوستان توصیه کردند پشت کنکور نمونم و شده یه شهر دیگه برم، پشت کنکور نمونم که به لطف پدر عزیزم شهر دیگه نمی تونم انتخاب کنم، پس انتخاب رشته ی من می شه:

مهندسی کامپیوتر - نرم افزار - دوره های روزانه و شبانه دانشگاه های تهران(به ترتیب از شریف و امیرکبیر تا شاهد و خوارزمی و نهایت الزهرا)

که اونم چون تو تهران امسال ظرفیت ها کم شده، قبول نمی شم و توفیق اجباری این که مجبورم یه سال پشت کنکور بمونم.

به دنیا آمدیم برای زندگی کردن نه برای حمالی کردن
خیلی به خودت سخت نگیر یه دانشگاه خوب میری درس میخونی یه شغل خوب پیدا میکنی و پول خوب شوهر بچه خونه زندگی و ...
قرار نیست که همه قله های دنیا رو جا به جا کنن
هدفت از زندگیت این نباشه که حتما زندگیتو خراب کنی تا بعد مرگت شاید تو فلان کتابی که خیلیا نمیخونن بنویسن فلانی فلان برنامه رو نوشت یا فلان شرکت فلان کاره بود
سعی کن تو این زندگی کوتاهی که داری در کنار کار و درس لذت هم ببری
البته جدیت و تلاش و هدف شما واقعا قابل تحسین هست
خیلیا هستن که دانشگاه نمیرن خیلیا در دانشگاه های سطح پایین درس میخونن و این دانشگاه ها که شما میگین همشون خوبن
در ضمن مطالعه آزاد تاثیرش بیشتره میتونی همزمان با کتاب هایی که تو دانشگاه میخونی در بیرون موضوعات مرتبط رو پیگیری کنی و بخونی و به بهترین ها تبدیل بشی

[کیان]

رشته ام که معلوم بود نرم افزار،

حتما نرم افزار؟
گرایش ها معمولا در رشته های کارشناسی تفاوت چندانی در محتوای پایه ندارند و تنها در 20 یا 30 واحد پایانی از هم تفکیک می شن. بچه هایی که کامپیوتر خوندن دقیق تر می تونن پاسخ بدن. عکسهایی که اتچ کردم درسهای امتحانی کنکور ارشد 93 است.
در انتخاب رشته نگاهت به ارشد باشه. همه رشته های لیسانسی که درسهای امتحانی ارشد رو پوشش بدن از نظر من ارزشش یکسانی دارند و محدود شدن به گرایش نرم افزار، کم کردن شانس قبولی است.

[ali.abry]

خوب بعد از این همه بحث حالا کجا رو انتخاب میکنین ؟ چه رشته ای ؟

رشته ام که معلوم بود نرم افزار، اما بحثم سر این بود که "چون نمی تونم دانشگاه های خوب قبول شم، بمونم سال بعد؟" که اکثر دوستان توصیه کردند پشت کنکور نمونم و شده یه شهر دیگه برم، پشت کنکور نمونم که به لطف پدر عزیزم شهر دیگه نمی تونم انتخاب کنم، پس انتخاب رشته ی من می شه:

مهندسی کامپیوتر - نرم افزار - دوره های روزانه و شبانه دانشگاه های تهران(به ترتیب از شریف و امیرکبیر تا شاهد و خوارزمی و نهایت الزهرا)

که اونم چون تو تهران امسال ظرفیت ها کم شده، قبول نمی شم و توفیق اجباری این که مجبورم یه سال پشت کنکور بمونم.

خوب میتونین یک رشته دیگه که نزدیک به نرم افزار هستش مثل it رو انتخاب کنین بعد خودتون بشینین یک زبان برنامه نویسی رو تا سطح بسیار عالی یاد بگیرین

البته تکمیل ظرفیت رو هم پیگیر باشین شاید تو تکمیل ظرفیت تونستین برین

[Rezwan.Derakhshan]

مدیم برای زندگی کردن نه برای حمالی کردن
خیلی به خودت سخت نگیر یه دانشگاه خوب میری درس میخونی یه شغل خوب پیدا میکنی و پول خوب شوهر بچه خونه زندگی و ...
قرار نیست که همه قله های دنیا رو جا به جا کنن
هدفت از زندگیت این نباشه که حتما زندگیتو خراب کنی تا بعد مرگت شاید تو فلان کتابی که خیلیا نمیخونن بنویسن فلانی فلان برنامه رو نوشت یا فلان شرکت فلان کاره بود
سعی کن تو این زندگی کوتاهی که داری در کنار کار و درس لذت هم ببری
البته جدیت و تلاش و هدف شما واقعا قابل تحسین هست
خیلیا هستن که دانشگاه نمیرن خیلیا در دانشگاه های سطح پایین درس میخونن و این دانشگاه ها که شما میگین همشون خوبن
در ضمن مطالعه آزاد تاثیرش بیشتره میتونی همزمان با کتاب هایی که تو دانشگاه میخونی در بیرون موضوعات مرتبط رو پیگیری کنی و بخونی و به بهترین ها تبدیل بشی

با حرفاتون کاملا موافقم، ++، و تمام تلاشم رو می کنم که در کنار درس، زندگی هم بکنم،

سعی کن تو این زندگی کوتاهی که داری در کنار کار و درس لذت هم ببری

دکتر حسابی یه حرف خیلی قشنگی زدن که اگه درست یادم باشه، "آدمی که کارش، تفریحش باشه و تفریحش، کارش، همیشه از زندگیش لذت می بره "

به نظرم اگه بتونم تو تحصیل و کار به اونجایی که می خوام، برسم، قصه ی منم می شه همین جمله و برای من، هم، لذت واقعی، همینه. این که به اون چیزایی که براش برنامه ریزی کردم و براش تلاش کردم برسم و مدام پیشرفت کنم.

 لذت‌بخش ترین کار دنیابه نظرم پیشرفته و اینکه هرگز تو کار و تحصیل علم، متوقف نشی!

[احتمالا فکر می کنید که خیلی رویایی فکر می کنم و زندگی و واقعیت خیلی فاصله دارن از رویاهای من، ولی به نظرم این رویاها، هر چند که بهشون نرسم، ارزش تلاش کردن رو دارن.]

از پاسخ تون و توصیه هاتون ممنونم و از این که اهمیت دادین به پستم متشکرم.

[Rezwan.Derakhshan]

عکسهایی که اتچ کردم درسهای امتحانی کنکور ارشد 93 است.

به خاطر اهمیتی که میدین، وقتی که میذارین و اطلاعات خیلی خوبی که به من میدید، خیلی خیلی ممنونم.

در انتخاب رشته نگاهت به ارشد باشه. همه رشته های لیسانسی که درسهای امتحانی ارشد رو پوشش بدن از نظر من ارزشش یکسانی دارند و محدود شدن به گرایش نرم افزار، کم کردن شانس قبولی است.

از وقتی اول دبیرستان بودم، تصمیم داشتم نرم افزار بخونم تا بتونم تحصیلاتم رو تو شاخه ی "هوش مصنوعی" ادامه بدم، اما بعد از مطالعه درسای هوش مصنوعی تو دوره ی ارشد و دکترا دچار تردید شدم که ممکنه تو درسایی مثل سیستم های فازی و شبکه های عصبی به مشکل بربخورم و برای همین تصمیم نهایی رو به دوران تحصیلم در کارشناسی موکول کردم،

از طرفی گرایش شبکه و تجارت الکترونیک IT این روزا تو ایران رونق بیش تری گرفته و بازار خوبی داره، و از طرفی به خاطر رشد و توسعه ی شبکه ها و شرکت های کوچیک و بزرگ تو دنیا، بحث امنیت شبکه تو خارج از ایران جزو بحث های پر رونقه،

اما با این وجود اول از همه به گرایش هوش مصنوعی علاقه دارم(با این که بیش تر زمینه ی تحقیقاتی داره و تو ایران زیاد بهش توجهی نمی شه)، بعد نرم افزار، و بعد شبکه و امنیت و تجارت الکترونیک.

برای همین بهترین گزینه برای من نرم افزاره، بعد سخت افزار و درنهایت IT، به علوم کامپیوتر هم علافه ندارم، چون اون جنبه ی کاربردی که مهندسی کامپیوتر و IT دارن، نداره که البته طبیعیه چون جزو علوم پایه است نه مهندسی ها ولی می گن تو کشورای دیگه، چند تا مهندس کامپیوتر رو، شخصی رهبری و مدیریت می کنه که علوم کامپیوتر خونده. و هم چنین رشته ای مثل IT که تو کشور ما هست، تو خیلی کشورا نیست، و از این جهت هم باز انتخاب اول من نرم افزار خواهد بود.

البته تصمیم دارم طبق روشی که در پست اولتون گفته بودید عمل کنم و شبانه هم بزنم، یه ترم بخونم و یه ترم مرخصی بگیرم و برای کنکور بخونم، تو شبانه ها IT رو می زنم(گرچه ۲ نفر بیش تر ظرفیت نداره!).

از راهنمایی ها و توجهات تون کمال تشکر رو دارم.