@nixoeen
اول از همه ممنون بابت توضیحات و وقتی که گذاشتین
ایران قوانین درستی برای حریم شخصی نداره و از اون بدتر، سیستم قضایی درستی حتا برای همون قوانین موجود هم وجود نداره (نمونهٔ اون می‌تونه کاری که باشه که اسنپ به صورت قانونی میکنه!). همچنین بدلیل عدم پایدار بودن ایران به تعهدات بین‌المللی، از روش‌های بین‌المللی هم نمیشه موضوع رو پیگیری کرد.
اینکه ایران قوانین درستی کلاً در ضمینه آی تی نداره مطلب کاملاً درستیه ولی واقعیت قضیه اینه که مسئله ی رعایت حریم شخصی توسط شرکت ها(داخلی و خارجی) یه مسئله ی کاملاً گنگیه و عملاً هیچ راهی برای اثباتش وجود نداره (می شه گفت خیلی خیلی سخته). و دقیقاً برای همین قضیه هستش که با وجود افشاگری هایی که توسط امثال اسنودن و ویکی لیکس انجام می شه ، باز هم شکایت از شرکت ها راه به جایی نمی بره و هیچ وقت شرکتی مثل اپل برای عدم رعایت حریم شخصی کاربراش مجازات نمی شه
پس تفاوت ایران با بقیه اینه : ایران قانونی نیست که بهش عمل بشه
بقیه کشورا قانونش رو دارن ولی قابل استفاده نیستش
درسته، وضعیت حریم شخصی در تمام دنیا وضعیت خوبی نداره، ولی اینجا دوباره انتخاب بین خیلی بدتر و بد هستش. و قاعدتا فرق میکنه ایران باشه یا آلمان. برای مثال آلمان قوانین جامعی در مورد حریم شخصی داره (BDSG) و همچنین از جنبهٔ قضایی هم شرایط بسیار بهتری نسبت به ایران داره و برای یک شکایت، نیاز نیست سال‌ها دوندگی کنید (شخصا تجربهٔ مسائل قضایی رو در ایران و آلمان دارم!). همزمان باید به قوانین اتحادیهٔ اروپا در مورد قوانین حریم شخصی هم پایبند باشه. این شرایط در ایران وجود نداره (و حتا به صورت قانونی نقض میشه. برای مثال میشه دوباره اسنپ رو نام برد).
بله اگه بین بد و بدتر انتخاب کنیم آلمان قطعاً گزینه ی بهتریه ولی چون انتخابمون بین بد و بدتر بوده پس کوبیدن گزینه ی بدتر زیاد منطقی به نظر نمیاد
در مورد مسائل قضایی هم باید بگم بله حق با شماس سرعت و کیفیت انجام مسائل قضایی توی آلمان خیلی بهتره منتهی مسئله ی حریم شخصی یه مقدار متفاوته ؛ شما اگه توی آلمان بخواین مثلاً بر علیه غولی عین گوگل شکایت کنین (به دلیل نقض حریم شخصی نه مسائل دیگه) با توجه به مدارک ضعیفی که دست شماست و پول و اعتبار و وکیل های درجه یکی که گوگل داره شما راه به جایی نخواهید برد (و عملاً همون قضیه ی بلا استفاده بودن قانون مطرح می شه)
با فراداده‌هایی (Metadata) که دارن هنوز می‌تونن به حریم شخصی کاربران تجاوز کنند. مثلا با فروش شماره تلفن و آی‌دی مرتبط با اون، همراه با اطلاعات دیگه‌ای که در سرورها دارند، به دولت. کارهایی شبیه به این قبلا توسط سرویس‌دهنده‌های دیگه در ایران انجام شده 
فرض رو هم بر این گذاشتم که آموزش رمزنگاری در ایران جرم نباشه (که جرم بعضی از افرادی که در حال حاضر در زندان هستند آموزش استفاده از رمزنگاریه!) و اون گروه نرم‌افزاری تحت فشار قرار نگیره که مثلا برای افراد خاصی یک فایل اجرایی تغییریافته رو در سایت برای بارگیری بذارند! (کاری که برای بعضی سرویس‌های خارجی دیگه انجام شده ولی خب به دلیل اینکه گواهینامهٔ سایت معتبر نبوده، حداقل برای بعضی کاربرها موضوع مشخص شده).
در مورد Metadata ها با وجود جذابیتی که برای کسب و کار ها و تبلیغات دارن ولی برای دستگاه های امنیتی
زیاد جذاب نیستن چون دستگاه امنیتی عموماً به این موارد (به طرق مختلفی که هست) دسترسی داره (مثلا فلان شماره به اسم کی هستش ؟ یا اینکه توی تلگرام اکانت داره یا نه؟ یا اینکه آی دیش چی هستش خیلی راحت قابل به دست آوردنه) و مسئله ی جذاب برای دستگاه های امنیتی متن مکالمه ی طرفین هستش که همون طور که خودتون هم اشاره کردین از دید بقیه پنهان می مونه.
وفروش Metadata ها برای تبلیغ و ... هم با توجه به نوپا بودن شرکت ها و اینکه دارن دست و پا می زنن تا اسمی در کنن زیاد منطقی به نظر نمیاد چون به سرعت فروش این Metadata ها لو می ره و آبروی شرکت خدشه دار می شه
در مورد بارگذاری فایل مخرب یا تغییر یافته توی سایت هم باید بگم در مورد نرم افزار آزاد زیاد منطقی به نظر نمیاد به دلایل مختلفی عین اینکه هر کس بخواد می تونه maintainer اون بشه و یا به راحتی هر تغییری قابل پیگیری هستش و به راحتی می شه با ترفندی عین هش گرفتن از صحت فایل اطمینان حاصل کرد (مشابه این استدلالی که مطرح کردین بارهای بار توسط افراد تازه وارد در مورد اوبونتو و یا کلا نرم افزارهای آزاد توی همین فروم مطرح شده و توسط افرادی عین خود شما این مسئله بارهای بار شفاف شده و غیرممکن بودنش اثبات شده بود و اینکه حالا همین استدلال رو خودتون دارین توی جبهه ی مقابل مطرح می کنین برام یکم عجیب بودش)
در مورد رمزنگاری و آموزشش هم باید بگم که تا جایی که من می دونم جرم نیست چون الان من و چند تا از دوستان توی دانشگاه یه پروژه ی دانش بنیان داریم که هدفش همین رمزنگاریه (در مورد جزئیاتش فعلاً نمی تونم صحبت کنم)
و این پروژه کاملاً ثبت شده و هیچ مشکل قانونی و امنیتی برای هیچ کدوم ما پیش نیومده و اون افرادی که شما می فرمایین به احتمال زیاد جرم های دیگه ای عین نفوذ و خرابکاری و ... رو مرتکب شدن وگرنه الان من هم باید تو زندان بودم
و در نهایت فکر کنم خودتون هم قبول دارین که به لحاظ حریم شخصی و متن باز بودن فرقی بین تلگرام و igap نیست. اگه حریمی نقض می شه توسط هر دوتاشون انجام می شه و اگه نه ، توسط هیچ کدومشون ! پس پیشنهاد من اینه که حداقل عدالت رو رعایت کنیم و همون طور که فرصت بحث و رفع مشکلات تلگرام تو این انجمن داده شده بود این فرصت و پتانسیل برای باقی نرم افزارها با شرایط مشابه هم قرار بگیره و شاهد سانسور اسم igap و هر نرم افزاری که رویه مشابهی رو دنبال می کنه نباشیم.
بازم ممنون از وقتی که می ذارین.
موضوع: درخواست تشکیل گروه کاربران لینوکس در پیام رسان ایرانی (دفعات بازدید: 8287 بار)
