چه دوستان رمانتیکی داشتی (:
خلاصه جریان اینه: تا وقتی بهت خوش می گذره باش. هر وقت خوش نگذشت برو.
کسانی که توصیه های اینجوری می کنن معمولا کسانی هستن که انتظاراتی داشتن و برآورده نشده. مثلا ممکنه یکی بخواد مشهور باشه، یکی بخواد ازش تقدیر بشه، ... بعد بخوره توی ذوقش (:
دنیای گنو/لینوکس خیلی بزرگه. خیلی خیلی خیلی بزرگ. هر گوشه اش رو یک سرک بکش، اگر بهت خوش گذشت و مفید بود بمون و اگر خوش نگذشت برو سراغ یک جای دیگه اش یا اصلا خودت یک شهر بساز توش (مثلا توزیع هایی مثل پاپی یا حتی بیشتر از اون سورس میج). تا لحظه ای که شادی بمون و وقتی دیدی دوست نداری با لبخند برو سراغ جاهای جدید. اینجا نه اول دنیا است نه آخر دنیا بلکه یک گوشه کوچولوشه (:
اینم حرفیه
ولی اونا نه واسه شهرت و نه واسه چیز دیگه ای اینجا بودن ...
بعضی‌ها میگن مدیریت ضعیف اینجا ...
بعضی‌ها به دلیل بعضی انتقاد ها ip شون رو بستن به اینجا ...
بعضی بخاطر بعضی کاربران (که شاید هنوز به درک درستی از آزادی نرسیدن) رفتند ...
راستی! داستان هکی که سایت شد یکی دوسال پیش چی بود ؟ اون به چه دلیلی بود ؟ یادمه که هکر گفته بود که تو ایمیل مدیران هم مقاله‌های خیلی خفن هک پیدا کرده ؟!؟!؟
و هزاران چرای دیگه !
موضوع: دوستان رفتند و ما ماندیم! (دفعات بازدید: 3763 بار)
