چگونه با گنو/لینوکس آشنا شدید

[afrod]

مهرماه امسال-91!
استاد درس ...، پرزنتیشن هاش رو روی یک محیط عجیب (یونیتی) باز میکرد و نمای بزرگی که روی تخته بود (bar بالا و bar سمت چب)، علی الخصوص dash که باز میشد، قشنگ بود!
نخستین توزیع ها دبیان و اوبونتو (همزمان)
استفاده رسمی نوروز ۹۲ بعد از نصب Bodhi روی یک سیستم قدیمی!

[mehdi.online]

سلام و درود!
تقریبا از دوران مدرسه با اسم لینوکس آشنا شدم! حتی بعد مدرسه از چندبار لوگوی اوبونتو رو دیدم! عکسهاشو جستجو میکردم! اما به صورت رسمی  استفاده نکرده بودم و دنبالش نرفته بودم! چند سال سال بعد یه سی دی ابونتو به صورت رایگان گرفتم(فکر کنم ورژن 9 یا 10 بود، هنوز دارمش  ). اومدم خونه با لایو اومدم بالا ولی نصبش نکردم فکر کنم سال 87 یا 88 بود. به نظرم جالب اومد و خوب. از اون موضوع گذشت تا سال 91، رو ویندوز، به صورت مجازی باهاش کار کردم. و بالاخره پارسال کامل و مستقل نصبش کردم و از ویندوز جدا شدم! و کامل اومدم روی گنو/لینوکس.

[MHA152]

من هم از طرف دوستم خوبی هایش را شنیدم و فهمیدم که این همه وقت که از ویندوز استفاده می کردم چه قدر وقتم را تلف کردم بعد هم آخرین نسخه اش را گرفتم ونصب کردم

[r_m1232002]

جناب r_m1232002 ، یادتون میاد اونموقع مودمهای dial-up یا همون winmodemها پشتیبانی نمیشدند و یه درایور آزادی بود که نصبش برابر با عبور از هفت خان رستم بود و به صورت ناقص نصب میشد و سرعش از ۱۴.۴ بیشتر نمی‌رفت؟  همینطور واسه خرید دیسک‌های نصب باید حسابی جستجو می‌کردیم چون هنوز سیتو و لینوکس‌شاپ نبودند. و نصب کدک‌های mp3 و ntfs-3g و تعمیر گراب و اینا از مباحث داغ اون موقع بودند

وای عجب خاطراتی رو یاد آوری کردین! به شکل مبهمی یادم میاد اون موقع بعد از کلی تلاش یه درایور برای مودم های Dial-Up پیدا شده بود که محدودیت سرعت 14.4 داشت.اگرچه سرعتش خیلی کم بود اون رو نصب کرده بودم و کلی خوشحال بودم که دیگه نیازی به ویندوز ندارم. خط تلفن ما هم noise داشت گاهی وقتا سرعتم از 500bps هم بیشتر نمی شد. 5 دقیقه طول می کشید تا هر صفحه متنی وب باز بشه. تو اون زمان هم فقط می تونستم از IRC استفاده کنم.
بالاخره بعد چند وقت رفتیم تهران و من تونستم یک مودم Dial-Up اکسترنال بخرم. حسابی ذوق زده بودم. وقتی به راحتی توی لینوکس نصب شد از خوشحالی نمی دونستم چیکار کنم.به سرعت 5-6 Kbps که می رسید فکر می کردم چقدر اینترنت با سرعت بالا خوبه و دیگران همچین سرعتی ندارن 

با اون سرعت های اینترنت هم پیدا کردن توزیع ها خیلی سخت بود. یادمه افراد به صورت پستی و داوطلبانه سی دی ها رو واسه همدیگه پست می کردن. یکی از بچه های IRC تکنوتاکس هم به صورت رایگان چندتا سی دی برای من فرستاد. امیدوارم هرجا هست شاد و موفق باشه.

اون موقع همه دنبال کدک مولتی مدیا بودن اما من مشکلی نداشتم چون نه موزیک گوش می کردم نه فیلم نگاه می کردم و نداشتن چنین مشکلی یه جور حس رهایی بهم می داد! 

یادش بخیر ما هم چه دورانی داشتیم!

[Yaser-16]

شبکه آموزش،برنامه صفرویک،چهارشنبه هم بود،یه آقایی درباره لینوکس و open source و نرم افزار آزاد حرف می زد فکر کنم فامیلیشم تشکری یا یه همچین چیزی بود،دستشم درد نکنه

[Matrix.1372]

شبکه آموزش،برنامه صفرویک،چهارشنبه هم بود،یه آقایی درباره لینوکس و open source و نرم افزار آزاد حرف می زد فکر کنم فامیلیشم تشکری یا یه همچین چیزی بود،دستشم درد نکنه

زبردست نبود؟!

[Yaser-16]

شبکه آموزش،برنامه صفرویک،چهارشنبه هم بود،یه آقایی درباره لینوکس و open source و نرم افزار آزاد حرف می زد فکر کنم فامیلیشم تشکری یا یه همچین چیزی بود،دستشم درد نکنه

زبردست نبود؟!

دقیقا یادم نیست اسمش، ولی هر چهار شنبه میومد

[Matrix.1372]

من سال ۸۲ از طریق یکی از دوستان یک cd گنو/لینوکس کارآمد گرفتم، کار بچه‌های شریف بود، یک دسکتاپ KDE فارسی مبتنی بر سوزه. نسبتا برام جالب بود ولی اون موقع‌ها هنوز تو حال و هوای ویندزد بودم.

گذشت تا سال ۸۶ یا ۸۷ آقای سعید زبردست بزرگوار تشریف آوردن برنامه صفر و یک (که از شبکه آموزش پخش می‌شد) و درباره اوبونتو صحبت کردن، فردای اون روز رفتم یه اوبونتو ۸.۰۴ و یکی هم ۸.۱۰ تهیه کردم و به‌صورت لایو بالا آوردم، اون موقع‌ها چون از نبود ADSL رنج می‌بردم همینطوری تو محیط زنده کمی باهاش ور می‌رفتم و کلی حال می‌کردم برای خودم، قضیه به همین منوال بود تا سال ۸۸ یا ۸۹ بود که ۱۰.۰۴ منتشر شد، منم که ADSL گرفته بودم افتادم به‌جون سیستم، پیش خودم گفتم من دیگه از فردا توف هم تو صورت ویندوز نمی‌ندازم، هیچی دیگه، عاغا دودمان ویندوز رو به باد می‌دادم، سریع یه اوبونتو نصب می‌کردم و بعدش یهو ۵۰۰ مگ دانلود انواع و اقسام برنامه‌ها، یه دو روز خوش بودم بعد می‌دیدم در واقع هیچ کاری نمی‌تونم با این بکنم، دوباره همه رو پاک می‌کردم و ویندوز نصب می‌کردم، تا سال ۹۰ این شده بود کار هر هفته من، ویندوز رو پاک کن، اوبونتو رو پاک کن.
تا وقتی که اوبونتو ۱۲.۰۴ منتشر بشه، این هارد کامپیوتر منو می‌دید فرار می‌کرد!  از بس که هی فرمتش کرده بودم!
اگر بدونین چقدر ترافیک خرج این اوبونتو کردم، یه بار تو سه هفته ۳۶ گیگابایت دانلود کردم، اگر بدونید چقدر فحش به این اوبونتو و کنونیکال دادم من! 
خلاصه اوبونتو ۱۲.۰۴ رو نصب کردم کنار ویندزد و کم کم باهاش کار کردم، تعصب رو کنار گذاشتم و در مورد فلسفه نرم‌افزارهای آزاد تحقیق کردم، از اون به بعد دنبال معادل‌های آزاد برای برنامه‌های مورد نیازم گشتم، رفته رفته استفادم از ویندوز کم و کم‌تر می شد تا این‌که حذفش کردم و به صورت ویرچوال نصب کردم، و الان هم که از ۱۲.۱۰ استفاده می‌کنم یک سالی میشه که از اون ویندزد لعنتی کنده شدم.
در تمام این پنج سال یه نیرویی بود که منو هی به سمت اوبونتو می‌کشید و منو بهش علاقه‌مند می‌کرد و الان که فکر می‌کنم، عقیده دارم زحمات کسانی که بدون توقع به پیشرفت فرهنگ آزادی کمک می‌کنن باعث ایجاد این نیرو بوده، نیرویی که هیچ جای دیگه نمی‌تونیم سراغشو بگیریم، پس من هم سعی می‌کنم تا حد توان به پیشرفت و نمو هم نرم‌افزار آزاد و هم اندیشه ناب پشت اون کمک کنم.
این بود ماجرای آشنایی من با گنو! امیدوارم خسته نشده باشین.

[علی نعمت اللهی]

من سال ۸۲ از طریق یکی از دوستان یک cd گنو/لینوکس کارآمد گرفتم، کار بچه‌های شریف بود، یک دسکتاپ KDE فارسی مبتنی بر سوزه. نسبتا برام جالب بود ولی اون موقع‌ها هنوز تو حال و هوای ویندزد بودم.

گذشت تا سال ۸۶ یا ۸۷ آقای سعید زبردست بزرگوار تشریف آوردن برنامه صفر و یک (که از شبکه آموزش پخش می‌شد) و درباره اوبونتو صحبت کردن، فردای اون روز رفتم یه اوبونتو ۸.۰۴ و یکی هم ۸.۱۰ تهیه کردم و به‌صورت لایو بالا آوردم، اون موقع‌ها چون از نبود ADSL رنج می‌بردم همینطوری تو محیط زنده کمی باهاش ور می‌رفتم و کلی حال می‌کردم برای خودم، قضیه به همین منوال بود تا سال ۸۸ یا ۸۹ بود که ۱۰.۰۴ منتشر شد، منم که ADSL گرفته بودم افتادم به‌جون سیستم، پیش خودم گفتم من دیگه از فردا توف هم تو صورت ویندوز نمی‌ندازم، هیچی دیگه، عاغا دودمان ویندوز رو به باد می‌دادم، سریع یه اوبونتو نصب می‌کردم و بعدش یهو ۵۰۰ مگ دانلود انواع و اقسام برنامه‌ها، یه دو روز خوش بودم بعد می‌دیدم در واقع هیچ کاری نمی‌تونم با این بکنم، دوباره همه رو پاک می‌کردم و ویندوز نصب می‌کردم، تا سال ۹۰ این شده بود کار هر هفته من، ویندوز رو پاک کن، اوبونتو رو پاک کن.
تا وقتی که اوبونتو ۱۲.۰۴ منتشر بشه، این هارد کامپیوتر منو می‌دید فرار می‌کرد!  از بس که هی فرمتش کرده بودم!
اگر بدونین چقدر ترافیک خرج این اوبونتو کردم، یه بار تو سه هفته ۳۶ گیگابایت دانلود کردم، اگر بدونید چقدر فحش به این اوبونتو و کنونیکال دادم من! 
خلاصه اوبونتو ۱۲.۰۴ رو نصب کردم کنار ویندزد و کم کم باهاش کار کردم، تعصب رو کنار گذاشتم و در مورد فلسفه نرم‌افزارهای آزاد تحقیق کردم، از اون به بعد دنبال معادل‌های آزاد برای برنامه‌های مورد نیازم گشتم، رفته رفته استفادم از ویندوز کم و کم‌تر می شد تا این‌که حذفش کردم و به صورت ویرچوال نصب کردم، و الان هم که از ۱۲.۱۰ استفاده می‌کنم یک سالی میشه که از اون ویندزد لعنتی کنده شدم.
در تمام این پنج سال یه نیرویی بود که منو هی به سمت اوبونتو می‌کشید و منو بهش علاقه‌مند می‌کرد و الان که فکر می‌کنم، عقیده دارم زحمات کسانی که بدون توقع به پیشرفت فرهنگ آزادی کمک می‌کنن باعث ایجاد این نیرو بوده، نیرویی که هیچ جای دیگه نمی‌تونیم سراغشو بگیریم، پس من هم سعی می‌کنم تا حد توان به پیشرفت و نمو هم نرم‌افزار آزاد و هم اندیشه ناب پشت اون کمک کنم.
این بود ماجرای آشنایی من با گنو! امیدوارم خسته نشده باشین.

فکر کنم من هم تو همون برنامه با لینوکس آشنا شدم. تبلیغات چقدر مهمه!

[~!~]

فکر کنم من هم تو همون برنامه با لینوکس آشنا شدم. تبلیغات چقدر مهمه!

برنامه آشنایی با لینوکس در شبکه آموزش توسط سعید زبردست

[Yaser-16]

خوب کسی که من گفتم آقای زبردست نبود،به هر حال دست جفتشون درد نکنه

[alend]

خوب اولش فکر کرم آیا سیستم عامل فقط ویندوز است یا نه؟

خوب جوابش هم که معلوم است؟!
درکتاب فروشی کتاب لینوکسو یونیکس را دیدم و خریدم(حدود سال 1379)

[﴿ AliReaza ﴾]

سلام به همه دوستان

من از سال 85 با لینوکس کار میکنم، البته در کنار ویندوز.

اواسط سال 84 بود که کامپیوترم بدجور ویروسی شد و منم تنها راهی که داشتم نصب ویندوز جدید بود.

بعد از نصب ویندوز گشتم دنبال قویترین سیستم عامل که ویروس نداشته باشه. از اون زمان با لینوکس و BSD آشنا شدم.

چون لینوکس آسونتر بود مطالب لینوکس را خوندم و.....  اما بخاطر نداشتن آشنایی و ترس از دست رفتن فایلهام صبر کردم. یک روز تو یه مغازه خدمات کامپیوتر چشمم به اسم لینوکس با یه عکس پنگوءن افتاد. خریدم و گذاشتم تو کامپیوتر که LIVE بود و خیلی هم قشنگ بود.

به هرحال هر چی سعی کردم برنامه های ویندوز را روش اجرا کنم نشد ( اون موقعه بی سواد بودم و نمیدونستم ) اما راحت تمام ویروسهایی رو که نمیتونستم از ویندوز پاک کنم را دخلشون رو آوردم.

و بعد از اون با اون CD کار نداشتم تا که دوباره در سال 85 ویروس گرفتم و این دفع فدورا 16 را بدونه مشکل نصب کردم و.......

و تا الان در کنار ویندوز همیشه لینوکس استفاده میکنم.

85٪ با لینوکس و 15٪ با ویندوز کار میکنم.

[ســـــیا (ه) وش]

تاپیک خوبیه
منم داستانم رو تعریف کنم البته بر میگرده به سال 42 (با حضرت ا*م*ا*م*)
از سال 78 بود که با یه کامپیوتر ذغالی شروع کردم و ویندوز 98 و Me . سالهای سال با ویندوز سرو کله می زدم و همیشه هم ازش می نالیدم. البته مشکل سیستمم بود که خیلی قدیمی بود. حداقل سه چهار تا نرم افزار همیشه نصب بود تا یه وقت XP غش نکنه. یه روز (فکر کنم مهرماه سال 90 بود) که داشتم توی سایت های دانلود نرم افزار گشت می زدم برخوردم به به اطلاعیه فروش سیستم عاملی به نام قاصدک. چند تا اسکرین شات ازش دیدم خوشم اومد. خلاصه خریدمش و فقط می دونستم که لینوکسیه. یه روز توی سرچ هام برخوردم به اوبونتو و این انجمن. خلاصه اوبونتو رو دانلود کردم و شروع کردم به خوندن و مطالعه در مورد نصب این سیستم عامل. و دقیقا از روزی که با این سیستم عامل آشنا شدم دیگه سمت ویندوز نرفتم حتی با وجود محدودیت هایی که برام وجود داشت.
بدون تعصب بگم که خیلی با دنیای لینوکس حال می کنم...

[mohsen69]

تابستون سال ۴۱ بود. توی اصفهان برف زیادی اومده بود. جاده ها هم یخبندون بود. با بچه های سازمان مجاهدین داشتیم می رفتیم یه جلسه ای. ساواک بو برد و همه دستگیر شدیم و افتادیم زندان. از سال ۴۲ تا ۴۵ حدود ۲۰ سال زندان بودیم. همونجا بود که با نرم افزارهای آزاد و گنولینوکس آشنا شدیم. به جان شما اگه دروغ گفته باشم!