کلی نکست نداره خودش کلی
و من خودم پکیج منیجر رو یه ابزار خفن برای اپدیت موندن می دونم
ببخشید برای نصب مینت چند بار باید next زد؟
لطفا اگه میخواین یه چیزی رو محکوم کنید دلیل قابل قبول بیارید. 4 بار فشار دادن دکمه ی next نمیتونه دلیل کافی برای سخت بودن نصب برنامه توی ویندوز باشه.
والا من منظوری ندارم که این حرف و میزنم. فکر کنم الان دیگه 2 ماه بیشتره که دارم با لینوکس کار میکنم. فقط احساسی که دارم رو بی طرفانه دارم میگم.
فکر کنم کسی مخالف راحت بودن نصب برنامه ها توی ویندوز نباشه.
لطفا بگید کدوم یکی از مراحل نصب که در زیر نوشتم مبهمه؟ همه ی این مراحل با کمی تغییر توی نصب لینوکس مینت هم هست.
صفحه ی اول: به محیط نصب خوش آمدید.
صفحه ی دوم: متن قرار داد.
صفحه ی سوم: آدرسی که میخواین برنامه نصب بشه.
صفحه ی چهارم: با چه اسمی توی start menu باشه؟ آیا shortcut روی صفحه desktop هم میخواین؟
صفحه پنجم: با کلیک روی دکمه ی install برنامه نصب میشه، میتونید با زدن دکمه ی back تنظیمات نصب برنامه رو تغییر بدید.
حتی اگه این نصب به 20 صفحه هم برسه بازم مشکلی پیش نمیاد. چون هر صفحه یک توضیح قابل فهم داره. نه لازمه توی فرومی عضو بشی، و نه لازمه توی اینترنت چیزی search کنی.
میتونی خیلی با سلیقه برنامه هات رو توی folder های با اسم مناسب نصب کنی و در صورت نیاز میدونی کجا دنبال سورس های یه برنامه بگردی.
حالا بریم سراغ نصب برنامه توی لینوکس.لینوکس بهت میگه: عزیزم تو فقط اسم برنامه رو به من بگو، من خودم همه ی زحمت نصب رو واست میکشم. تو خودت رو توی زحمت ننداز، فقط اسم برنامه رو بگو.
خب یه همچین چیزی به نظر فوق العاده میرسه، ولی اجازه بدید یکم از دید نزدیکتر بهش نگاه کنیم.
شما در مقامی نیستید که تصمیم بگیرید چه برنامه هایی توی مخازن باشه. اگه به برنامه ای احتیاج داشتید که توی مخزن نبود باید خودتون به صورت دستی زحمت نصبش رو بکشید.
هر برنامه ای که توی مخزن نباشه نصبش به صورت دستی روش منحصر به فردی داره و شما باید سایت راهنما رو مطالعه کنید.
بعد از نصب برنامه از توی software center چون خود سیستم عامل تصمیم گرفته که برنامه رو کجا نصب کنه و شما نتونستید با سلیقه توی folder مناسب برنامه رو نصب کنید، هیچ اطلاعی ندارید که برنامه کجا نصب شده.
در نهایت اگه به سورس برنامه احتیاج داشته باشید باید با دستور sudo which مسیر برنامه رو پیدا کنید و بعد از پیماش مسیر عجیبی مثل usr/var/bin به انبوهی از سورس های برنامه های مختلف میرسید که چون همه به صورت اشتراکی استفاده میشند یه جا جمع شدند و شما کاملا گیج میشید که کدوم سورس برای برنامه ای هست که مد نظر شماست.
به علاوه آپدیت به آخرین نسخه ی همه ی برنامه ها از طریق package manager اکثرا به مشکل بر میخوره. چون بارها به من گفته که آخرین نسخه رو داری، در حالی که نسخه ی جدیدتر اون برنامه اومده بود. لیست مخازنم هم به روز بود.
ازتون خواهش میکنم اگه میخواین جواب بدید منطقی به موضوع نگاه کنید و به دور از تعصبات دلایل خوب بیارید.